Finnur Keli Kristján

Í júlí 2010 opnuðu listamennirnir Finnur Arnar og Kristján Steingrímur myndlistarmenn og Þorkell Atlason tónskáld sýningu í Verksmiðjunni - listamiðstöð á Hjalteyri.

Efniviður sýningarinnar var sóttur í verksmiðjuna og umhverfi hennar en listamennirnir dvöldu um tíma í húsbíl á Hjalteyri við undirbúning sýningarinnar. Þannig unnu þeir með staðinn og sköpuðu hljóðheim og innsetningu sem myndaði heild í sýningarsölum verksmiðjunnar. Hver og einn mætti með sínar hugmyndir sem þróaðar voru í samvinnu. Sýningin endurspeglaði vel vinnuferlið og mynduðu verkin eina heild í salarkynnum verksmiðjunnar. Auk þess frömdu þeir gjörning við opnun sýningarinnar þar sem húsbíllinn var hluti af gjörningnum.

Kristján Steingrímur vann með arkitektúr hússins en hann málaði burðarsúlur í sýningarsölunum með jarðefnum frá staðnum. Þannig var gerð tilraun til að vinna salinn á band sýningarinnar og um leið minna húsið á uppruna sinn en verksmiðjan var byggð úr steinefnum sem sem tekin voru úr fjörunni á Hjalteyri.

Finnur Arnar vann innsetningu sem tengdist lífi listamannanna í húsbílnum sem og lífinu á Hjalteyri. Inntak verksins var annarsvegar að skapa eitthvað og hinsvegar að eyða eða drepa eitthvað. Þann tíma sem Finnur dvaldi á Hjalteyri smíðaði hann módel af húsbílnum jafnframt því að safna blómum og jurtum sem lifa á Hjalteyri sem hann setti í blómapotta og inní rými þar sem plönturnar drápust hægt og rólega.

Þorkell vann aðallega í miðrýminu. Verkið byggist á hljóðinu sem myndast þegar kúlu er rennt eftir endilöngu rýminu. Rýmið myndaði einskonar braut fyrir kúluna og fyrir miðju var komið fyrir keilu, líkt og í keilusal. Hljóðmynd verksins byggist síðan á endurteknum tilraunum við að hitta keiluna. Tveimur hátölurum var komið fyrir í rýminu og hljóðinu varpað þangað inn.